jest wykonywana w przypadku stwierdzenia w badaniu przezodbytniczym usg gruczołu krokowego nieprawidłowości, które należy określić jako zmiany o charakterze łagodnym bądź też zmiany chorobowe, których podłożem może być przemiana nowotworowa (rak prostaty). Prawidłowe, precyzyjne i szybkie postawienie rozpoznania pozwala pacjentowi i leczącemu go urologowi na bezzwłoczne podjęcie odpowiedniego leczenia, które nawet w przypadku wykrycia ogniska raka prostaty może zakończyć się pełnym wyleczeniem.

Biopsję gruczołu krokowego wykonuje się także u mężczyzn, u których lekarz specjalista wyczuwa w badaniu przezodbytniczym palcem nieprawidłowe stwardnienia w obrębie gruczołu a także w przypadkach podwyższonego poziomu PSA nawet gdy badanie palpacyjne czy usg przezodbytnicze nie wykazuje odchyleń od stanu prawidłowego.

Biopsja gruczołu krokowego polega na pobraniu przy użyciu specjalnie do tego przeznaczonej igły biopsyjnej cienkich skrawków (szerokości około 1mm) tkanki gruczołu krokowego, które następnie ocenia lekarz specjalista histopatolog. Pobrania tych wycinków można dokonać dzięki wykorzystaniu aparatu usg zaopatrzonego w specjalnie do tego celu przystosowaną prowadnicę biopsyjną. Biopsję gruczołu krokowego najczęściej wykonuje się przy zastosowaniu znieczulenia miejscowego, stosując żel ze środkiem o działaniu przeciwbólowym.

Z uwagi na fakt, że biopsja należy do badań inwazyjnych, tzn. narusza ciągłość ściany odbytnicy do badania tego wymagane jest odpowiednie przygotowanie pacjenta. Zaleca się by pacjent do biopsji pozostał na czczo, zastosował środek przeczyszczający, odpowiednio wcześniej przyjął lek o działaniu przeciwbakteryjnym. Rodzaj leku przeczyszczającego i przeciwbakteryjnego należy uzgodnić wcześniej z urologiem wykonującym biopsję.

Pacjenci leczeni lekami z grupy leków przeciwkrzepliwych, obecnie bardzo często wykorzystywanymi m.in. w leczeniu choroby wieńcowej serca, nadciśnieniu tętniczym zobowiązani są do bezwzględnego poinformowania o tym fakcie lekarz urologa wykonującego biopsję i odstawienia tych leków co najmniej 7 dni przed terminem planowanej biopsji. Zaniedbanie tego może spowodować wystąpienie poważnych powikłań po wykonanej biopsji. W przypadku gdy pacjent ma wątpliwości co do możliwości odstawienia tych leków, powinien odpowiednio wcześniej skonsultować się z lekarzem, który je ordynuje.

Po zabiegu / Urolog Lublin

Pacjent po biopsji poddany jest obserwacji. Jeśli nie występują żadne dolegliwości może udać się do domu.

W pierwszej czy drugiej dobie po biopsji pacjent może obserwować pieczenie, ból w cewce moczowej, czerwone zabarwienie moczu, częstsze oddawanie moczu, osłabienie strumienia moczu. W przypadku gdy dolegliwości te przedłużają, nasilają się, występuje gorączka należy bezwzględnie skontaktować się z urologiem.

Wynik badania histopatologicznego Pacjent powinien odebrać osobiście w gabinecie urologicznym. / Urolog Lublin