Szczepienia Lublin

KALENDARZ SZCZEPIEŃ

Szczepienia ochronne w Polsce są realizowane zgodnie z obowiązującym Programem Szczepień Ochronnych (PSO), który każdego roku jest uaktualniany przez Głównego Inspektora Sanitarnego.
Szczepienia obowiązkowe wykonywane są w ramach powszechnego ubezpieczenia i są bezpłatne. Poza obowiązkowymi szczepieniami wskazane są też „szczepienia zalecane”, które są pełnopłatne dla Pacjentów, ale stanowią ważne uzupełnienie szczepień obowiązkowych. / Szczepienia Lublin

Strach przed szczepieniami / Szczepienia Lublin

Niektórzy rodzice unikają szczepienia swoich dzieci co stwarza duże niebezpieczeństwo rozwoju powikłań pochorobowych zwłaszcza małych dzieci. W ostatnich latach zauważalny jest wzrost zachorowalności na niektóre choroby zakaźne np. krztusiec, odrę.
Najczęściej obawy rodziców dotyczące bezpieczeństwa szczepionek i niepożądanych odczynów poszczepiennych (NOP) związane są z brakiem wiedzy i fałszywymi doniesieniami z nierzetelnych stron internetowych. Ryzyko wystąpienia poważnego odczynu poszczepiennego jest wielokrotnie mniejsze niż ryzyko i konsekwencje wynikające z zachorowania na chorobę zakaźną.

Najczęstsze odczyny poszczepienne mają charakter łagodny, szybko ustępują i są to:
• Obrzęk i odczyn zapalny w miejscu wstrzyknięcia szczepionki
• Gorączka
• Gorsze samopoczucie i rozdrażnienie
• Bolesność w miejscu wstrzyknięcia

W przypadku wystąpienia wysokiej gorączki powyżej 39°C nie ustępującej po lekach przeciwgorączkowych, wymiotów, nadmiernej senności, nieutulonego płaczu dziecka ( płacz powyżej 3 godzin), nadmiernej bladości, senności lub wiotkości dziecka należy skontaktować się z lekarzem. Poważne odczyny poszczepienne zdarzają się rzadko – 1/10 000 dawek. Każdy niepożądany odczyn zgłaszany przez rodziców jest odnotowywany w dokumentacji dziecka i zgłaszany jako NOP.
Wiarygodne strony o szczepieniach polecane przez Światową Organizację Zdrowia (WHO): Vaccine Safety Net (VSN), Szczepienia.info

KALENDARZ SZCZEPIEŃ 2019 / Szczepienia Lublin

KALENDARZ SZCZEPIEŃ

SZCZEPIENIA OBOWIĄZKOWE (BEZPŁATNE)
1 doba życia WZW B (I), gruźlica
2 miesiąc (7-8 tydz.) WZW B (II), DTPw (I), Hib (I), Pneumokoki (I)
3-4 miesiąc (po 6-8 tyg. od poprzedniego) DTPw (II), Hib (II), IPV (I), Pneumokoki (II)- po 8 tyg.
5-6 miesiąc (po 6-8 tyg. od poprzedniego) DTPw (III), Hib (III), IPV (II)
7 miesiąc wzw B (III)
13-14 miesiąc MMR (I), pneumokoki
16-18 miesiąc DTPw (IV), IPV (III), Hib (IV)
6 rok życia DTPa (I -przypominająca), OPV
10 rok życia MMR (II)
14 rok życia dTap (II-przypominająca)
19 rok życia Td (III-przypominająca)

*WZW B (wirusowe zapalenie wątroby typu B), DTP (błonica, tężec, krztusiec), Hib (Hemophilus influenzae typ B), IPV i OPV (poliomyelitis), MMR (odra, świnka i różyczka) / Szczepienia Lublin

SZCZEPIENIA SKOJARZONE (schemat alternatywny do szczepień bezpłatnych)

Alternatywny schemat szczepienia w stosunku do finansowanego z budżetu państwa możliwy jest dzięki szczepionkom skojarzonym, które są pełnopłatne. Zaletą tych szczepionek jest przede wszystkim zmniejszenie liczby wkłuć u dziecka co poprawia komfort szczepienia.
Aktualnie dostępne są dwie szczepionki skojarzone dla dzieci w pierwszych latach życia:
• 5 składnikowa (DTP+IPV+Hib)
• 6-składnikowa (DTP+IPV+Hib+WZW B)

Dziecko do drugiego roku życia obowiązkowo powinno być zaszczepione przeciwko: żółtaczce, gruźlicy, błonicy, tężcowi, krztuścowi, chorobie Heinego- Medina, Haemophilus influenza t.B, pneumokokom oraz śwince, odrze i różyczce. W zależności od wyboru szczepionek (monowalentne czy skojarzone) dziecko otrzymuje różną ilość wkłuć. / Szczepienia Lublin

SZCZEPIENIA ZALECANE / Szczepienia Lublin

Szczepienia zalecane w 1 roku życia:
• Szczepienia przeciwko rotawirusom (6-24 tydz. – dwie dawki, pierwsza dawka przed ukończeniem 12 tyg. życia)
• Szczepienia przeciwko meningokokom (od 2 m.ż.)
• Szczepienia przeciwko grypie (od 6 m.ż)

Szczepienia zalecane w 2 roku życia:
• Szczepienie przeciwko WZW t.A (od 12 m.ż)
• Szczepienie przeciwko ospie wietrznej (od 9 m.ż, najlepiej między 12 a 18 m.ż.)
• Szczepienie przeciwko kleszczowemu zapaleniu mózgu

Dla dziewczynek w okresie szkolnym zaleca się :
• Szczepienie przeciwko ludzkiemu wirusowi brodawczaka (HPV)- od 10 r.ż (optymalnie w 11-13 r.ż.) (patrz zakładka „Zdrowie kobiety”- rak szyjki macicy-profilaktyka) / Szczepienia Lublin

Jak postępować w przypadku ukąszenia kleszcza, a także przypominać o konieczności  niezwlekania z jego usunięciem, została przygotowana do wydruku zarówno  tradycyjnego jak i cyfrowego jest dostępna na stronie Rzecznika Praw Pacjenta.

POSTĘPOWANIE W PRZYPADKU WKŁUCIA SIĘ KLESZCZA

Autor: dr Agnieszka Jankowska-Zduńczyk, specjalista medycyny rodzinnej,

Konsultant Krajowy w dziedzinie medycyny rodzinnej

SAMODZIELNIE USUNIĘCIE KLESZCZA

Osoba, która spostrzegła kleszcza wkłutego w skórę powinna usunąć go jak najszybciej. Im dłużej kleszcz ma kontakt z krwią człowieka, tym większe jest ryzyko zakażenia. Na podstawie opublikowanych danych z badań naukowych stwierdzono znaczący wzrost ryzyka zakażenia bakterią przenoszoną przez kleszcze po 36 godzinach od momentu wkłucia.

Uzależnianie wykonania czynności higienicznej, jaką jest usunięcie kleszcza ze skóry, od uzyskania pomocy lekarskiej jest błędem, który może skutkować niepotrzebnie zwiększonym ryzykiem zachorowania na choroby wywołane drobnoustrojami przenoszonymi przez te pajęczaki. W ramach samopomocy celowe jest skorzystanie z istniejących możliwości, nie wymagających pomocy lekarskiej:

- W aptekach w sprzedaży otwartej, szeroko dostępne są odpowiednie narzędzia do bezpiecznego i skutecznego, samodzielnego usuwania kleszczy, według załączonych do danego narzędzia instrukcji. Wszystkie narzędzia gwarantują bezpieczne uchwycenie kleszcza najbliżej skóry a także umożliwiają
skuteczne wyciągnięcie pasożyta ze skóry.

- Po usunięciu kleszcza należy zastosować czynności higieniczne, polegające na umyciu i zdezynfekowaniu skóry (np. wodą utlenioną lub innymi produktami z apteki).

- W sytuacji, w której w trakcie usuwania kleszcza pozostanie duży fragment jego ciała np. główka w pierwszej kolejności należy wykonać czynności opisywane w ulotkach załączonych do zakupionych narzędzi do usuwania kleszczy.

- Mniejsze fragmenty kleszcza, które w trakcie usuwania pozostaną pod skórą z reguły nie zwiększają istotnie ryzyka zakażenia, zatem wówczas można poprzestać na umyciu i dezynfekcji rany.

- Nieprawidłowe usuwanie kleszczy zwiększa ryzyko zakażenia drobnoustrojami chorobotwórczymi,
dlatego należy pamiętać by kleszcza:
! Nie wyciągać „gołymi” palcami
! Nie rozgniatać
! Nie wyciskać
! Nie wykręcać
! Nie przypalać
! Nie smarować tłustymi substancjami lub innymi chemikaliami
(np. kosmetykami do ciała, oliwą z oliwek)
! Nie usuwać igłą

Usunięcie kleszcza jest zabiegiem higienicznym, nieinwazyjnym, wykonywanym samodzielnie, podobnie jak usunięcie innych pasożytów ze skóry (np. pijawki) lub usunięcie drobnej drzazgi. Znaczna większość przypadków nie wymaga interwencji pielęgniarki lub lekarza. Uzależnienie usunięcia pasożyta od uzyskania pomocy lekarskiej może niepotrzebnie zwiększyć ryzyko zakażenia się drobnoustrojami chorobotwórczymi przenoszonymi przez kleszcze i nie powinno mieć miejsca szczególnie wobec dzieci.

KONSULTACJE Z PERSONELEM MEDYCZNYM

Porady lekarza mogą wymagać nieliczne sytuacje, w których:

! Wystąpiło zaczerwienie i/lub obrzęk, w miejscu wkłucia i/lub wokół niego po całkowitym lub niecałkowitym usunięciu kleszcza (w sytuacjach gdy pozostał duży fragment). Należy przy tym pamiętać, by obserwować miejsce po usunięciu kleszcza, ponieważ niektóre z charakterystycznych objawów zakażenia mogą się pojawiać nawet kilka tygodni po wkłuciu się kleszcza.

! Wystąpiły nagłe i inne poważne objawy: np. wysoka gorączka, nudności i wymioty, bóle głowy lub objawy neurologiczne.

Każda poradnia POZ (podstawowej opieki zdrowotnej) jest wyposażona w odpowiedni sprzęt medyczny, co umożliwia lekarzowi rodzinnemu podjęcie prostych procedur. Jeśli lekarz rodzinny po zbadaniu pacjenta zadecyduje o konieczności interwencji chirurgicznej, pacjent otrzyma odpowiednie skierowanie na dalsze leczenie.

JAK ZAPOBIEGAĆ ZACHOROWANIU?

- Zalecane jest zaszczepienie się przeciw wirusowemu zapaleniu mózgu. Szczepienie możliwe jest w każdym wieku, polega na podaniu kilku dawek zgodnie z zaleceniami producentów. Informacje o szczepieniu przeciw zakażeniu wirusem wywołującym kleszczowe zapalenie mózgu znajdą Państwo na stronie
Narodowego Instytutu Zdrowia Publicznego:Kliknij tutaj by przeczytać więcej

- Wybierając się na spacer należy stosować preparaty odstraszające kleszcze i właściwie ubierać się w regionach, gdzie duża ilość kleszczy jest nosicielem drobnoustrojów chorobotwórczych, szczególnie w okresach wzmożonych aktywności tych pajęczaków, tj. w maju/czerwcu, oraz wrześniu/październiku.

- Należy dokładnie się obserwować i usunąć ze skóry wszelkie zanieczyszczenia bezpośrednio po powrocie z łąki, lasu, spaceru z psem itp. Szczególną uwagę należy zwrócić na miejsca ciała, gdzie skóra jest delikatna tj. okolice pach, pachwin, skóra okolic intymnych, fałdy skórne. Po spacerze odzież powinna być wytrzepana w celu usunięcia kleszczy, które nie zdążyły się wkłuć w skórę.

- Czynność usunięcia kleszcza powinna być podjęta samodzielnie najszybciej jak to jest możliwe, przy wykorzystaniu powszechnie dostępnych przyrządów i narzędzi, których bezpieczeństwo i skuteczność zastosowania jest opisana przez producentów.

- Po samodzielnym usunięciu kleszcza należy obserwować miejsce po wkłuciu pajęczaka, ponieważ niektóre z charakterystycznych objawów zakażenia mogą się pojawiać nawet kilka tygodni po zakażeniu.

www.rpp.gov.pl

WAŻNE JEST BY JAK NAJSZYBCIEJ USUNĄĆ KLESZCZA / Szczepienia Lublin